Στον Μάριο Ζαμπίκο
Φίλε μου, μ` αρέσει το στιχούργημά σου όλο.
Δυστυχώς η ηθική μας διατιμάται με τον κώλο.
Κι όποιος ξέρει να τον δίνει σε αυτούς που τον ζητούνε,
γίνεται παιδί δικό τους και πολύ τον αγαπούνε.
Όποιος κάνει μαααα και μουουου, γίνεται το αποπαίδι
και σε όλα πλέον έχει μόνιμη την τροχοπέδη.
Όποιος όμως ξέρει ότι την γροικά την δύναμή του,
σάλτο κάνει και περνά τον φράχτη η ορμή του.
Είναι βάρβαρο βεβαίως, γιατί όσοι δεν μπορούνε,
είναι θύματα μονίμως σε αυτούς που διοικούνε.-
στέλιοσκωστήσπυριδάκης
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου