Καινούργιος Κάτης
Καινούργιος Κάτης έφθασε στων ποντικών το σπίτι
και η καρδιά των ποντικών μέσα στο καρδιοχτύπι.
Ήταν πολλοί οι ποντικοί κι ο κάτης μάνι-μάνι
κάνει τον ένα μια χαψιά κι άλλον κατόπιν πιάνει.
Έτρωγε κατά βούληση κι ήτανε ξάπλα- μάσα
κι η κοινωνία των ποντικών δεν έπαιρνε ανάσα.
Κρυφτήκανε οι ποντικοί σε μια μεγάλη τρύπα
και η καρδιά του καθενός σαν τύμπανο εχτύπα.
Ο πιο μεγάλος ποντικός, που `χε μεγάλη πείρα
σκέφτηκε πως ν` αλλάξουνε αυτή την μαύρη μοίρα.
Κάλεσε σε Συνέλευση των ποντικών το πλήθος
και με σοφία περισσή και με στητό το στήθος,
τους ποντικούς εκκάλεσε όλοι ν` αγωνιστούνε,
διότι διαφορετικά όλοι θ` αφανιστούνε.
Πήραν τον λόγο οι ποντικοί, μίλησαν ένας-ένας,
μα λύση δεν επρότεινε οριστικά κανένας.
Πως να χτυπήσουν τον εχθρό, πως θα τον θανατώσουν;
Να ζουν κατόπιν λεύτεροι και όλοι να γλυτώσουν;
Μικρά δοντάκια είχανε, μικρά και τα νυχάκια,
το μόνο που τους έμενε ήταν τα ποδαράκια.
Κατάληξαν πως δεν μπορούν διόλου να δώσουν μάχη
κι ο καθαείς για λόγου του την σωτηρία θα `χει.
Αν ημπορούν τα πόδια του γρήγορα να τον πάνε
στην τρύπα μέσα να κρυφτεί πριχού να τόνε φάνε.
Ένα κουδούνι σκέφτηκαν του κάτη να κρεμάσουν,
να τον ακούν σαν έρχεται στην τρύπα να λουφάσουν.
Κι ήταν ιδέα έξυπνη και την χειροκροτήσαν,
την ψήφισαν και παμψηφεί νόμο την καταστήσαν.
Και έμεινε το πρόβλημα άλυτο και λυμένο,
γιατί κανείς δεν τόλμησε το αποφασισμένο.
Κι ο γερο-κάτης πονηρός ανάλαφρα πατούσε
χωρίς κουδούνι στον λαιμό και πλούσια περνούσε.
Πείτε πως είναι ο κάτης μας ο φον Ραηχενμπάχ
κι οι Έλληνες οι ποντικοί και όλο αχ και βαχ.-
στέλιοσκωστήσπυριδάκης
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου