ΜΕΤΑ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Από την αγόρευση του βουλευτή Ηρακλείου κ. Μανόλη Κεφαλογιάννη στη βουλή πληροφορούμαι τα ωραία και τα τερπνά της κυβέρνησης. Κλείνουν κάπου 1200 σχολειά σε όλη την επικράτεια. Τα σχολειά αυτά δεν κλείνουν από έλλειψη παιδιών αλλά από έλλειψη χρημάτων. Με την κατάσταση όπως τρέχει και εξελίσεται μετά από μερικά χρόνια θα κλείσουν πολύ περισσότερα από έλλειψη παιδιών.
Θα πρέπει να είναι πολύ γενναίος ή πολύ πλούσιος ο νεοέλληνας για να κάνει παιδιά με την μόνιμη φτώχεια που οδηγούμαστε. Τα παιδιά έχουν την κακή συνήθεια να πίνουν γάλα αρχικά και κατόπιν να καταβροχθίζουν τα άτιμα ότι λάχει .
Έτσι λοιπόν ούτε παιδιά θα γεννούνται από πρόθεση εκτός αν συμβεί κάποιο ατύχημα μη αναστρέψιμο. Φυσικά για γάμους δεν το συζητάμε. Οι νέοι δεν έχουν δουλειές, που σημαίνει πως δεν μπορούν οι ίδιοι να ζήσουν, πώς θα κρεμάσουν κι άλλον άνθρωπο στο λαιμό τους;
Το προπύργιο της κοινωνίας μας η οικογένεια δηλαδή, θα γίνει είδος προς εξαφάνιση. Ήδη οι νέοι συζούν, ομιλούν για σύντροφο και ποτέ για σύζυγο. Οι νέοι μας είναι κατηφείς και μαραζωμένοι. Άνθρωποι επιστήμονες ψάχνουν να βρουν δουλειά στο εξωτερικό, γιατί εδώ δεν υπάρχει προοπτική.
Όμως η κυβέρνηση (ας την πούμε έτσι), είναι πολύ αισιόδοξη. Την αισιοδοξία της αυτή την θέλει χαρούμενη, εύθυμη μετά μουσικής που λένε. Η μουσική βέβαια είναι σπουδαία Τέχνη, η σπουδαιότερη, λένε και αμφιβολία δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως θέμα μέγα, γιατί δεν μπορείς να κλείνεις 1200 σχολεία από την μια κι από την άλλη να δίδεις 95 εκατομμύρια ευρώ στο μέγαρο μουσικής. Δεν γνωρίζω αν είναι σε μετρητά ή σε εγγύηση, όπως και να είναι όμως καλλίτερα να μείνουν ανοικτά τα σχολειά παρά το μέγαρο της μουσικής. Γιατί δεν μπορούμε να επανέλθομε στο κρυφό σχολειό κι ούτε τα Ελληνόπουλα να μένουν αγράμματα. Εμείς όμως επιμένομε στα ραπανάκια για την όρεξη, γιατί πώς αλλοιώς θα φάμε το ψωμί που δεν έχομε; Πώς θα το φάμε; Ραπανάκια λοιπόν, ραπανάκια! Ε ρε ραπανάκια που σας χρειάζονται!
στέλιοσκωστήσπυριδάκης
Από την αγόρευση του βουλευτή Ηρακλείου κ. Μανόλη Κεφαλογιάννη στη βουλή πληροφορούμαι τα ωραία και τα τερπνά της κυβέρνησης. Κλείνουν κάπου 1200 σχολειά σε όλη την επικράτεια. Τα σχολειά αυτά δεν κλείνουν από έλλειψη παιδιών αλλά από έλλειψη χρημάτων. Με την κατάσταση όπως τρέχει και εξελίσεται μετά από μερικά χρόνια θα κλείσουν πολύ περισσότερα από έλλειψη παιδιών.
Θα πρέπει να είναι πολύ γενναίος ή πολύ πλούσιος ο νεοέλληνας για να κάνει παιδιά με την μόνιμη φτώχεια που οδηγούμαστε. Τα παιδιά έχουν την κακή συνήθεια να πίνουν γάλα αρχικά και κατόπιν να καταβροχθίζουν τα άτιμα ότι λάχει .
Έτσι λοιπόν ούτε παιδιά θα γεννούνται από πρόθεση εκτός αν συμβεί κάποιο ατύχημα μη αναστρέψιμο. Φυσικά για γάμους δεν το συζητάμε. Οι νέοι δεν έχουν δουλειές, που σημαίνει πως δεν μπορούν οι ίδιοι να ζήσουν, πώς θα κρεμάσουν κι άλλον άνθρωπο στο λαιμό τους;
Το προπύργιο της κοινωνίας μας η οικογένεια δηλαδή, θα γίνει είδος προς εξαφάνιση. Ήδη οι νέοι συζούν, ομιλούν για σύντροφο και ποτέ για σύζυγο. Οι νέοι μας είναι κατηφείς και μαραζωμένοι. Άνθρωποι επιστήμονες ψάχνουν να βρουν δουλειά στο εξωτερικό, γιατί εδώ δεν υπάρχει προοπτική.
Όμως η κυβέρνηση (ας την πούμε έτσι), είναι πολύ αισιόδοξη. Την αισιοδοξία της αυτή την θέλει χαρούμενη, εύθυμη μετά μουσικής που λένε. Η μουσική βέβαια είναι σπουδαία Τέχνη, η σπουδαιότερη, λένε και αμφιβολία δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως θέμα μέγα, γιατί δεν μπορείς να κλείνεις 1200 σχολεία από την μια κι από την άλλη να δίδεις 95 εκατομμύρια ευρώ στο μέγαρο μουσικής. Δεν γνωρίζω αν είναι σε μετρητά ή σε εγγύηση, όπως και να είναι όμως καλλίτερα να μείνουν ανοικτά τα σχολειά παρά το μέγαρο της μουσικής. Γιατί δεν μπορούμε να επανέλθομε στο κρυφό σχολειό κι ούτε τα Ελληνόπουλα να μένουν αγράμματα. Εμείς όμως επιμένομε στα ραπανάκια για την όρεξη, γιατί πώς αλλοιώς θα φάμε το ψωμί που δεν έχομε; Πώς θα το φάμε; Ραπανάκια λοιπόν, ραπανάκια! Ε ρε ραπανάκια που σας χρειάζονται!
στέλιοσκωστήσπυριδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου